tiputtu

Finnish

Participle

tiputtu

1. past passive participle of tippua

Declension

Inflection of tiputtu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation)
nominative		tiputtu	tiputut
genitive		tiputun	tiputtujen
partitive		tiputtua	tiputtuja
illative		tiputtuun	tiputtuihin
		singular	plural
nominative		tiputtu	tiputut
accusative	nom.	tiputtu	tiputut
	gen.	tiputun
genitive		tiputun	tiputtujen
partitive		tiputtua	tiputtuja
inessive		tiputussa	tiputuissa
elative		tiputusta	tiputuista
illative		tiputtuun	tiputtuihin
adessive		tiputulla	tiputuilla
ablative		tiputulta	tiputuilta
allative		tiputulle	tiputuille
essive		tiputtuna	tiputtuina
translative		tiputuksi	tiputuiksi
abessive		tipututta	tiputuitta
instructive		—	tiputuin
comitative		—	tiputtuine

Possessive forms of tiputtu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor singular plural nominative tiputtuni tiputtuni accusative nom. tiputtuni tiputtuni gen. tiputtuni genitive tiputtuni tiputtujeni partitive tiputtuani tiputtujani inessive tiputussani tiputuissani elative tiputustani tiputuistani illative tiputtuuni tiputtuihini adessive tiputullani tiputuillani ablative tiputultani tiputuiltani allative tiputulleni tiputuilleni essive tiputtunani tiputtuinani translative tiputukseni tiputuikseni abessive tipututtani tiputuittani instructive — — comitative — tiputtuineni second-person singular possessor singular plural nominative tiputtusi tiputtusi accusative nom. tiputtusi tiputtusi gen. tiputtusi genitive tiputtusi tiputtujesi partitive tiputtuasi tiputtujasi inessive tiputussasi tiputuissasi elative tiputustasi tiputuistasi illative tiputtuusi tiputtuihisi adessive tiputullasi tiputuillasi ablative tiputultasi tiputuiltasi allative tiputullesi tiputuillesi essive tiputtunasi tiputtuinasi translative tiputuksesi tiputuiksesi abessive tipututtasi tiputuittasi instructive — — comitative — tiputtuinesi first-person plural possessor singular plural nominative tiputtumme tiputtumme accusative nom. tiputtumme tiputtumme gen. tiputtumme genitive tiputtumme tiputtujemme partitive tiputtuamme tiputtujamme inessive tiputussamme tiputuissamme elative tiputustamme tiputuistamme illative tiputtuumme tiputtuihimme adessive tiputullamme tiputuillamme ablative tiputultamme tiputuiltamme allative tiputullemme tiputuillemme essive tiputtunamme tiputtuinamme translative tiputuksemme tiputuiksemme abessive tipututtamme tiputuittamme instructive — — comitative — tiputtuinemme second-person plural possessor singular plural nominative tiputtunne tiputtunne accusative nom. tiputtunne tiputtunne gen. tiputtunne genitive tiputtunne tiputtujenne partitive tiputtuanne tiputtujanne inessive tiputussanne tiputuissanne elative tiputustanne tiputuistanne illative tiputtuunne tiputtuihinne adessive tiputullanne tiputuillanne ablative tiputultanne tiputuiltanne allative tiputullenne tiputuillenne essive tiputtunanne tiputtuinanne translative tiputuksenne tiputuiksenne abessive tipututtanne tiputuittanne instructive — — comitative — tiputtuinenne third-person possessor singular plural nominative tiputtunsa tiputtunsa accusative nom. tiputtunsa tiputtunsa gen. tiputtunsa genitive tiputtunsa tiputtujensa partitive tiputtuaan tiputtuansa tiputtujaan tiputtujansa inessive tiputussaan tiputussansa tiputuissaan tiputuissansa elative tiputustaan tiputustansa tiputuistaan tiputuistansa illative tiputtuunsa tiputtuihinsa adessive tiputullaan tiputullansa tiputuillaan tiputuillansa ablative tiputultaan tiputultansa tiputuiltaan tiputuiltansa allative tiputulleen tiputullensa tiputuilleen tiputuillensa essive tiputtunaan tiputtunansa tiputtuinaan tiputtuinansa translative tiputukseen tiputuksensa tiputuikseen tiputuiksensa abessive tipututtaan tipututtansa tiputuittaan tiputuittansa instructive — — comitative — tiputtuineen tiputtuinensa

Anagrams

• tuputti