ulicznik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From ulica +‎ -nik.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /uˈlit͡ʂ.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɲik
  • Syllabification: u‧licz‧nik

Noun[edit]

ulicznik m pers (female equivalent ulicznica)

  1. (colloquial, derogatory) urchin, guttersnipe, mudlark
    Synonyms: see Thesaurus:urwis

Declension[edit]

Declension of ulicznik
singular plural
nominative ulicznik ulicznicy/uliczniki (deprecative)
genitive ulicznika uliczników
dative ulicznikowi ulicznikom
accusative ulicznika uliczników
instrumental ulicznikiem ulicznikami
locative uliczniku ulicznikach
vocative uliczniku ulicznicy

Further reading[edit]

  • ulicznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ulicznik in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ulicznik&oldid=66268911"