väkä
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Finnic *väkä, probably borrowed from Proto-Germanic *wēgǭ, *wēgō (whence German Waage and Swedish våg); see vaaka.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]väkä
Declension
[edit]Inflection of väkä (Kotus type 10*D/koira, k-∅ gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | väkä | väät | |
genitive | vään | väkien | |
partitive | väkää | väkiä | |
illative | väkään | väkiin | |
singular | plural | ||
nominative | väkä | väät | |
accusative | nom. | väkä | väät |
gen. | vään | ||
genitive | vään | väkien väkäin rare | |
partitive | väkää | väkiä | |
inessive | väässä | väissä | |
elative | väästä | väistä | |
illative | väkään | väkiin | |
adessive | väällä | väillä | |
ablative | väältä | väiltä | |
allative | väälle | väille | |
essive | väkänä | väkinä | |
translative | vääksi | väiksi | |
abessive | väättä | väittä | |
instructive | — | väin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
[edit]compounds
Further reading
[edit]- “väkä”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04