wandrować

Silesian

Etymology

Borrowed from German wandern + -ować.

Pronunciation

• IPA^(key): /vanˈdrɔvat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: wan‧dro‧wać

Verb

wandrować impf

1. (intransitive) to wander, roam

Conjugation

Conjugation of wandrować impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wandrować
present tense	1st	wandrujã			wandrujymy
	2nd	wandrujesz			wandrujecie
	3rd	wandruje			wandrujōm
past tense	1st	wandrowołch, wandrowołech, wandrowoł żech	wandrowałach wandrowała żech	wandrowałoch1) wandrowało żech1)	wandrowalimy, wandrowalichmy	wandrowałymy, wandrowałychmy
	2nd	wandrowołś, wandrowołeś, wandrowoł żeś	wandrowałaś wandrowała żeś	wandrowałoś1) wandrowało żeś1)	wandrowaliście, wandrowali żeście	wandrowałyście, wandrowały żeście
	3rd	wandrowoł	wandrowała	wandrowało	wandrowali	wandrowały
future tense	1st	bydã wandrowoł, bydã wandrować	bydã wandrowała, bydã wandrować	bydã wandrowało,1) bydã wandrować	bydymy wandrowali, bydymy wandrować	bydymy wandrowały, bydymy wandrować
	2nd	bydziesz wandrowoł, bydziesz wandrować	bydziesz wandrowała, bydziesz wandrować	bydziesz wandrowało,1) bydziesz wandrować	bydziecie wandrowali, bydziecie wandrować	bydziecie wandrowały, bydziecie wandrować
	3rd	bydzie wandrowoł, bydzie wandrować	bydzie wandrowała, bydzie wandrować	bydzie wandrowało, bydzie wandrować	bydōm wandrowali, bydōm wandrować	bydōm wandrowały, bydōm wandrować
pluperfect tense2)	1st	bōłch wandrowoł, bōłech wandrowoł, bōł żech wandrowoł	byłach wandrowała była żech wandrowała	byłoch wandrowało1) było żech wandrowało1)	byli my wandrowali, bylichmy wandrowali	były my wandrowały, byłychmy wandrowały
	2nd	bōłś wandrowoł, bōłeś wandrowoł, bōł żeś wandrowoł	byłaś wandrowała była żeś wandrowała	byłoś wandrowało1) było żeś wandrowało1)	byliście wandrowali, byli żeście wandrowali	byłyście wandrowały, były żeście wandrowały
	3rd	bōł wandrowoł	była wandrowała	było wandrowało1)	były my wandrowali, byłychmy wandrowali	były wandrowały
conditional	1st	bych wandrowoł	bych wandrowała	byście wandrowali	by my wandrowały, bychmy wandrowały
	2nd	byś wandrowoł	byś wandrowała	byście wandrowali	byście wandrowały
	3rd	by wandrowoł	by wandrowała	by wandrowało	by wandrowali	by wandrowały
imperative	1st	niych wandrujã			wandrujmy
	2nd	wandruj			wandrujcie
	3rd	niych wandruje			niych wandrujōm
active adjectival participle		wandrujōncy	wandrujōncŏ	wandrujōnce	wandrujōncy	wandrujōnce
verbal noun		wandrowanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Related terms

nouns

• wander
• wandrus

 

Further reading

• wandrować in silling.org