wygadanie

Polish

Etymology

From wygadać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.ɡaˈda.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧ga‧da‧nie

Noun

wygadanie n

1. verbal noun of wygadać
2. (colloquial) eloquence, gift of the gab

   Synonyms: wymowność, elokwencja

Declension

Declension of wygadanie

	singular
nominative	wygadanie
genitive	wygadania
dative	wygadaniu
accusative	wygadanie
instrumental	wygadaniem
locative	wygadaniu
vocative	wygadanie

Further reading

• wygadanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wygadanie in Polish dictionaries at PWN