yemiş

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		јемиш
Abjad		یئمیش

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *yẹ̄miĺč (“vegetable, fruit”). Cognate with Chuvash ҫимӗҫ (śimĕś, “vegetable”), Hungarian gyümölcs (“fruit”), etc.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

yemiş (definite accusative yemişi, plural yemişlər)

1. melon

   Synonym: qovun

2. fruits

Declension

Declension of yemiş
	singular	plural
nominative	yemiş	yemişlər
definite accusative	yemişi	yemişləri
dative	yemişə	yemişlərə
locative	yemişdə	yemişlərdə
ablative	yemişdən	yemişlərdən
definite genitive	yemişin	yemişlərin

Possessive forms of yemiş
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	yemişim	yemişlərim
sənin (“your”)	yemişin	yemişlərin
onun (“his/her/its”)	yemişi	yemişləri
bizim (“our”)	yemişimiz	yemişlərimiz
sizin (“your”)	yemişiniz	yemişləriniz
onların (“their”)	yemişi or yemişləri	yemişləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	yemişimi	yemişlərimi
sənin (“your”)	yemişini	yemişlərini
onun (“his/her/its”)	yemişini	yemişlərini
bizim (“our”)	yemişimizi	yemişlərimizi
sizin (“your”)	yemişinizi	yemişlərinizi
onların (“their”)	yemişini or yemişlərini	yemişlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	yemişimə	yemişlərimə
sənin (“your”)	yemişinə	yemişlərinə
onun (“his/her/its”)	yemişinə	yemişlərinə
bizim (“our”)	yemişimizə	yemişlərimizə
sizin (“your”)	yemişinizə	yemişlərinizə
onların (“their”)	yemişinə or yemişlərinə	yemişlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	yemişimdə	yemişlərimdə
sənin (“your”)	yemişində	yemişlərində
onun (“his/her/its”)	yemişində	yemişlərində
bizim (“our”)	yemişimizdə	yemişlərimizdə
sizin (“your”)	yemişinizdə	yemişlərinizdə
onların (“their”)	yemişində or yemişlərində	yemişlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	yemişimdən	yemişlərimdən
sənin (“your”)	yemişindən	yemişlərindən
onun (“his/her/its”)	yemişindən	yemişlərindən
bizim (“our”)	yemişimizdən	yemişlərimizdən
sizin (“your”)	yemişinizdən	yemişlərinizdən
onların (“their”)	yemişindən or yemişlərindən	yemişlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	yemişimin	yemişlərimin
sənin (“your”)	yemişinin	yemişlərinin
onun (“his/her/its”)	yemişinin	yemişlərinin
bizim (“our”)	yemişimizin	yemişlərimizin
sizin (“your”)	yemişinizin	yemişlərinizin
onların (“their”)	yemişinin or yemişlərinin	yemişlərinin

Descendants

• → Lezgi: емиш (emiš)

Crimean Tatar

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *yẹ̄miĺč (“vegetable, fruit”). Cognate to Kumyk емиш (yemiş), etc.

Noun

yemiş

1. fruit

Declension

Declension of yemiş

	singular	plural
nominative	yemiş	yemişler
genitive	yemişniñ	yemişlerniñ
dative	yemişke	yemişlerge
accusative	yemişni	yemişlerni
locative	yemişte	yemişlerde
ablative	yemişten	yemişlerden

Derived terms

• yemişçilik
• yemişlik

 

References

• “yemiş”, in Luğatçıq (in Russian)

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [jɛˈmiʃ]
• Hyphenation: ye‧miş

Etymology 1

From Ottoman Turkish یمیش (yemiş), from Proto-Turkic *yẹ̄miĺč (“vegetable, fruit”).

List of cognates

Compare to Azerbaijani yemiş, Turkmen iýmiş, Kazakh жеміс (jemıs), Karakalpak jemis, Karachay-Balkar джемиш (cemiş), Kumyk емиш (yemiş), Kyrgyz жемиш (jemiş), Southern Altai јемиш (ǰemiš), Bashkir емеш (yemeş), Tatar җимеш (cimeş), Khakas ниміс (nimìs), Tuvan чемиш (çemiş), etc.

Noun

yemiş (definite accusative yemişi, plural yemişler)

1. nut
2. dried fruits and nuts collectively
3. (dialectal) fig
4. (dialectal) leblebi
5. (dialectal, Iğdır, Kars, Ardahan) melon
6. yield, fruit

Declension

Inflection
Nominative	yemiş
Definite accusative	yemişi
	Singular	Plural
Nominative	yemiş	yemişler
Definite accusative	yemişi	yemişleri
Dative	yemişe	yemişlere
Locative	yemişte	yemişlerde
Ablative	yemişten	yemişlerden
Genitive	yemişin	yemişlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular yemişim yemişlerim 2nd singular yemişin yemişlerin 3rd singular yemişi yemişleri 1st plural yemişimiz yemişlerimiz 2nd plural yemişiniz yemişleriniz 3rd plural yemişleri yemişleri Definite accusative Singular Plural 1st singular yemişimi yemişlerimi 2nd singular yemişini yemişlerini 3rd singular yemişini yemişlerini 1st plural yemişimizi yemişlerimizi 2nd plural yemişinizi yemişlerinizi 3rd plural yemişlerini yemişlerini Dative Singular Plural 1st singular yemişime yemişlerime 2nd singular yemişine yemişlerine 3rd singular yemişine yemişlerine 1st plural yemişimize yemişlerimize 2nd plural yemişinize yemişlerinize 3rd plural yemişlerine yemişlerine Locative Singular Plural 1st singular yemişimde yemişlerimde 2nd singular yemişinde yemişlerinde 3rd singular yemişinde yemişlerinde 1st plural yemişimizde yemişlerimizde 2nd plural yemişinizde yemişlerinizde 3rd plural yemişlerinde yemişlerinde Ablative Singular Plural 1st singular yemişimden yemişlerimden 2nd singular yemişinden yemişlerinden 3rd singular yemişinden yemişlerinden 1st plural yemişimizden yemişlerimizden 2nd plural yemişinizden yemişlerinizden 3rd plural yemişlerinden yemişlerinden Genitive Singular Plural 1st singular yemişimin yemişlerimin 2nd singular yemişinin yemişlerinin 3rd singular yemişinin yemişlerinin 1st plural yemişimizin yemişlerimizin 2nd plural yemişinizin yemişlerinizin 3rd plural yemişlerinin yemişlerinin

Etymology 2

From Ottoman Turkish یمك (yemek, “to eat, consume”), from Proto-Turkic *jē- (“to eat”).

Verb

yemiş

1. third-person singular past perfective of yemek