zapłakany

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From zapłakać +‎ -any.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /za.pwaˈka.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -anɨ
  • Syllabification: za‧pła‧ka‧ny

Adjective[edit]

zapłakany (not comparable, no derived adverb)

  1. tearful
    • 1922, Zofja Rogoszówna, Pisklęta [Chicks]‎[1], page 37:
      Cicho, cicho, syneczku — mówiła, całując go po zapłakanej buzi i tuląc go do piersi.
      Quiet, quiet, son — she said, kissing him on his tearful face and hugging him to her breast.

Declension[edit]

Related terms[edit]

verb

Further reading[edit]

  • zapłakany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapłakany in Polish dictionaries at PWN