zelfvoldaan
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Back-formation from zelfvoldaanheid. Equivalent to zelf (“self”) + voldaan (“satisfied”).
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
zelfvoldaan (comparative zelfvoldaaner, superlative zelfvoldaanst)
- self-satisfied, smug [from early 19th c.]
Inflection[edit]
| Inflection of zelfvoldaan | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | zelfvoldaan | |||
| inflected | zelfvoldaane | |||
| comparative | zelfvoldaaner | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | zelfvoldaan | zelfvoldaaner | het zelfvoldaanst het zelfvoldaanste | |
| indefinite | m./f. sing. | zelfvoldaane | zelfvoldaanere | zelfvoldaanste |
| n. sing. | zelfvoldaan | zelfvoldaaner | zelfvoldaanste | |
| plural | zelfvoldaane | zelfvoldaanere | zelfvoldaanste | |
| definite | zelfvoldaane | zelfvoldaanere | zelfvoldaanste | |
| partitive | zelfvoldaans | zelfvoldaaners | — | |