αναστάτωση
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Noun[edit]
αναστάτωση • (anastátosi) f (plural αναστατώσεις)
Declension[edit]
declension of αναστάτωση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αναστάτωση • | αναστατώσεις • | |
| genitive | αναστάτωσης • | αναστατώσεων • | |
| accusative | αναστάτωση • | αναστατώσεις • | |
| vocative | αναστάτωση • | αναστατώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αναστατώσεως • | |||
Synonyms[edit]
- ανακατωσούρα f (anakatosoúra)
- αλαλούμ n (alaloúm) (colloquial)
Related terms[edit]
- see: αναστατώνω (anastatóno, “to disturb, to put in a panic”)