ξενέρωτος

Greek

Etymology

ξε- (xe-, “un-”) +‎ νερό (neró, “water”) with adjective ending.

Pronunciation

• IPA^(key): /kseˈneɾotos/
• Hyphenation: ξε‧νέ‧ρω‧τος

Adjective

ξενέρωτος • (xenérotos) m (feminine ξενέρωτη, neuter ξενέρωτο)

1. (colloquial) sober (not drunk)
2. (figuratively, derogatory, of people) boring, dull, unfun, uncool (completely uninteresting and no fun at all)

   Ο αδελφός της ο ξενέρωτος θα έρθει· μόνο ελπίζω να μην καταστρέψει το βράδυ.

   O adelfós tis o xenérotos tha érthei; móno elpízo na min katastrépsei to vrády.

   Her boring brother will be coming; I only hope he doesn't ruin the night.

Declension

Declension of ξενέρωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ξενέρωτος •	ξενέρωτη •	ξενέρωτο •	ξενέρωτοι •	ξενέρωτες •	ξενέρωτα •
genitive	ξενέρωτου •	ξενέρωτης •	ξενέρωτου •	ξενέρωτων •	ξενέρωτων •	ξενέρωτων •
accusative	ξενέρωτο •	ξενέρωτη •	ξενέρωτο •	ξενέρωτους •	ξενέρωτες •	ξενέρωτα •
vocative	ξενέρωτε •	ξενέρωτη •	ξενέρωτο •	ξενέρωτοι •	ξενέρωτες •	ξενέρωτα •

Synonyms

• (sober): ξεμέθυστος (xeméthystos), νηφάλιος (nifálios)
• (boring, unfun): βαρετός (varetós), ανιαρός (aniarós)

Antonyms

• (antonym(s) of “fun, interesting”): διασκεδαστικός (diaskedastikós), ενδιαφέρων (endiaféron)