προαιρετικός

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek προαιρετικός (proairetikós, freely choosing) with semantic loan from French facultatif.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɾo.e.ɾe.tiˈkos/
  • Hyphenation: προ‧αι‧ρε‧τι‧κός
  • Rhymes: -os

Adjective

[edit]

προαιρετικός (proairetikósm (feminine προαιρετική, neuter προαιρετικό)

  1. optional
    Antonym: υποχρεωτικός (ypochreotikós)

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ προαιρετικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language