ինքնահավատք

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

ինքն (inkʻn) +‎ -ա- (-a-) +‎ հավատք (havatkʻ)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ինքնահավատք (inkʻnahavatkʻ) (traditional orthography spelling ինքնայաւատք)

  1. self-belief, self-confidence

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ինքնահավատք (inkʻnahavatkʻ) ինքնահավատքներ (inkʻnahavatkʻner)
dative ինքնահավատքի (inkʻnahavatkʻi) ինքնահավատքների (inkʻnahavatkʻneri)
ablative ինքնահավատքից (inkʻnahavatkʻicʻ) ինքնահավատքներից (inkʻnahavatkʻnericʻ)
instrumental ինքնահավատքով (inkʻnahavatkʻov) ինքնահավատքներով (inkʻnahavatkʻnerov)
locative ինքնահավատքում (inkʻnahavatkʻum) ինքնահավատքներում (inkʻnahavatkʻnerum)
definite forms
nominative ինքնահավատքը/ինքնահավատքն (inkʻnahavatkʻə/inkʻnahavatkʻn) ինքնահավատքները/ինքնահավատքներն (inkʻnahavatkʻnerə/inkʻnahavatkʻnern)
dative ինքնահավատքին (inkʻnahavatkʻin) ինքնահավատքներին (inkʻnahavatkʻnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative ինքնահավատքս (inkʻnahavatkʻs) ինքնահավատքներս (inkʻnahavatkʻners)
dative ինքնահավատքիս (inkʻnahavatkʻis) ինքնահավատքներիս (inkʻnahavatkʻneris)
ablative ինքնահավատքիցս (inkʻnahavatkʻicʻs) ինքնահավատքներիցս (inkʻnahavatkʻnericʻs)
instrumental ինքնահավատքովս (inkʻnahavatkʻovs) ինքնահավատքներովս (inkʻnahavatkʻnerovs)
locative ինքնահավատքումս (inkʻnahavatkʻums) ինքնահավատքներումս (inkʻnahavatkʻnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ինքնահավատքդ (inkʻnahavatkʻd) ինքնահավատքներդ (inkʻnahavatkʻnerd)
dative ինքնահավատքիդ (inkʻnahavatkʻid) ինքնահավատքներիդ (inkʻnahavatkʻnerid)
ablative ինքնահավատքիցդ (inkʻnahavatkʻicʻd) ինքնահավատքներիցդ (inkʻnahavatkʻnericʻd)
instrumental ինքնահավատքովդ (inkʻnahavatkʻovd) ինքնահավատքներովդ (inkʻnahavatkʻnerovd)
locative ինքնահավատքումդ (inkʻnahavatkʻumd) ինքնահավատքներումդ (inkʻnahavatkʻnerumd)