هصر

Arabic

Root
ه ص ر (h-ṣ-r)

Verb

هَصَرَ • (haṣara) I, non-past يَهْصِرُ‎ (yahṣiru)

1. to bend, to make inclined

Conjugation

Conjugation of

هَصَرَ

(form-I sound, verbal noun هَصْر)

verbal noun الْمَصْدَر						هَصْر haṣr
active participle اِسْم الْفَاعِل						هَاصِر hāṣir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَهْصُور mahṣūr
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	هَصَرْتُ haṣartu	هَصَرْتَ haṣarta	هَصَرَ haṣara		هَصَرْتُمَا haṣartumā	هَصَرَا haṣarā		هَصَرْنَا haṣarnā	هَصَرْتُمْ haṣartum	هَصَرُوا haṣarū
	f		هَصَرْتِ haṣarti	هَصَرَتْ haṣarat			هَصَرَتَا haṣaratā			هَصَرْتُنَّ haṣartunna	هَصَرْنَ haṣarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَهْصِرُ ʔahṣiru	تَهْصِرُ tahṣiru	يَهْصِرُ yahṣiru		تَهْصِرَانِ tahṣirāni	يَهْصِرَانِ yahṣirāni		نَهْصِرُ nahṣiru	تَهْصِرُونَ tahṣirūna	يَهْصِرُونَ yahṣirūna
	f		تَهْصِرِينَ tahṣirīna	تَهْصِرُ tahṣiru			تَهْصِرَانِ tahṣirāni			تَهْصِرْنَ tahṣirna	يَهْصِرْنَ yahṣirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَهْصِرَ ʔahṣira	تَهْصِرَ tahṣira	يَهْصِرَ yahṣira		تَهْصِرَا tahṣirā	يَهْصِرَا yahṣirā		نَهْصِرَ nahṣira	تَهْصِرُوا tahṣirū	يَهْصِرُوا yahṣirū
	f		تَهْصِرِي tahṣirī	تَهْصِرَ tahṣira			تَهْصِرَا tahṣirā			تَهْصِرْنَ tahṣirna	يَهْصِرْنَ yahṣirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَهْصِرْ ʔahṣir	تَهْصِرْ tahṣir	يَهْصِرْ yahṣir		تَهْصِرَا tahṣirā	يَهْصِرَا yahṣirā		نَهْصِرْ nahṣir	تَهْصِرُوا tahṣirū	يَهْصِرُوا yahṣirū
	f		تَهْصِرِي tahṣirī	تَهْصِرْ tahṣir			تَهْصِرَا tahṣirā			تَهْصِرْنَ tahṣirna	يَهْصِرْنَ yahṣirna
imperative الْأَمْر	m		اِهْصِرْ ihṣir			اِهْصِرَا ihṣirā				اِهْصِرُوا ihṣirū
	f		اِهْصِرِي ihṣirī							اِهْصِرْنَ ihṣirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	هُصِرْتُ huṣirtu	هُصِرْتَ huṣirta	هُصِرَ huṣira		هُصِرْتُمَا huṣirtumā	هُصِرَا huṣirā		هُصِرْنَا huṣirnā	هُصِرْتُمْ huṣirtum	هُصِرُوا huṣirū
	f		هُصِرْتِ huṣirti	هُصِرَتْ huṣirat			هُصِرَتَا huṣiratā			هُصِرْتُنَّ huṣirtunna	هُصِرْنَ huṣirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُهْصَرُ ʔuhṣaru	تُهْصَرُ tuhṣaru	يُهْصَرُ yuhṣaru		تُهْصَرَانِ tuhṣarāni	يُهْصَرَانِ yuhṣarāni		نُهْصَرُ nuhṣaru	تُهْصَرُونَ tuhṣarūna	يُهْصَرُونَ yuhṣarūna
	f		تُهْصَرِينَ tuhṣarīna	تُهْصَرُ tuhṣaru			تُهْصَرَانِ tuhṣarāni			تُهْصَرْنَ tuhṣarna	يُهْصَرْنَ yuhṣarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُهْصَرَ ʔuhṣara	تُهْصَرَ tuhṣara	يُهْصَرَ yuhṣara		تُهْصَرَا tuhṣarā	يُهْصَرَا yuhṣarā		نُهْصَرَ nuhṣara	تُهْصَرُوا tuhṣarū	يُهْصَرُوا yuhṣarū
	f		تُهْصَرِي tuhṣarī	تُهْصَرَ tuhṣara			تُهْصَرَا tuhṣarā			تُهْصَرْنَ tuhṣarna	يُهْصَرْنَ yuhṣarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُهْصَرْ ʔuhṣar	تُهْصَرْ tuhṣar	يُهْصَرْ yuhṣar		تُهْصَرَا tuhṣarā	يُهْصَرَا yuhṣarā		نُهْصَرْ nuhṣar	تُهْصَرُوا tuhṣarū	يُهْصَرُوا yuhṣarū
	f		تُهْصَرِي tuhṣarī	تُهْصَرْ tuhṣar			تُهْصَرَا tuhṣarā			تُهْصَرْنَ tuhṣarna	يُهْصَرْنَ yuhṣarna

Verb

هَصَّرَ • (haṣṣara) II, non-past يُهَصِّرُ‎ (yuhaṣṣiru)

1. to bend, to make inclined

Conjugation

Conjugation of

هَصَّرَ

(form-II sound)

verbal noun الْمَصْدَر						تَهْصِير tahṣīr
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُهَصِّر muhaṣṣir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُهَصَّر muhaṣṣar
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	هَصَّرْتُ haṣṣartu	هَصَّرْتَ haṣṣarta	هَصَّرَ haṣṣara		هَصَّرْتُمَا haṣṣartumā	هَصَّرَا haṣṣarā		هَصَّرْنَا haṣṣarnā	هَصَّرْتُمْ haṣṣartum	هَصَّرُوا haṣṣarū
	f		هَصَّرْتِ haṣṣarti	هَصَّرَتْ haṣṣarat			هَصَّرَتَا haṣṣaratā			هَصَّرْتُنَّ haṣṣartunna	هَصَّرْنَ haṣṣarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُهَصِّرُ ʔuhaṣṣiru	تُهَصِّرُ tuhaṣṣiru	يُهَصِّرُ yuhaṣṣiru		تُهَصِّرَانِ tuhaṣṣirāni	يُهَصِّرَانِ yuhaṣṣirāni		نُهَصِّرُ nuhaṣṣiru	تُهَصِّرُونَ tuhaṣṣirūna	يُهَصِّرُونَ yuhaṣṣirūna
	f		تُهَصِّرِينَ tuhaṣṣirīna	تُهَصِّرُ tuhaṣṣiru			تُهَصِّرَانِ tuhaṣṣirāni			تُهَصِّرْنَ tuhaṣṣirna	يُهَصِّرْنَ yuhaṣṣirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُهَصِّرَ ʔuhaṣṣira	تُهَصِّرَ tuhaṣṣira	يُهَصِّرَ yuhaṣṣira		تُهَصِّرَا tuhaṣṣirā	يُهَصِّرَا yuhaṣṣirā		نُهَصِّرَ nuhaṣṣira	تُهَصِّرُوا tuhaṣṣirū	يُهَصِّرُوا yuhaṣṣirū
	f		تُهَصِّرِي tuhaṣṣirī	تُهَصِّرَ tuhaṣṣira			تُهَصِّرَا tuhaṣṣirā			تُهَصِّرْنَ tuhaṣṣirna	يُهَصِّرْنَ yuhaṣṣirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُهَصِّرْ ʔuhaṣṣir	تُهَصِّرْ tuhaṣṣir	يُهَصِّرْ yuhaṣṣir		تُهَصِّرَا tuhaṣṣirā	يُهَصِّرَا yuhaṣṣirā		نُهَصِّرْ nuhaṣṣir	تُهَصِّرُوا tuhaṣṣirū	يُهَصِّرُوا yuhaṣṣirū
	f		تُهَصِّرِي tuhaṣṣirī	تُهَصِّرْ tuhaṣṣir			تُهَصِّرَا tuhaṣṣirā			تُهَصِّرْنَ tuhaṣṣirna	يُهَصِّرْنَ yuhaṣṣirna
imperative الْأَمْر	m		هَصِّرْ haṣṣir			هَصِّرَا haṣṣirā				هَصِّرُوا haṣṣirū
	f		هَصِّرِي haṣṣirī							هَصِّرْنَ haṣṣirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	هُصِّرْتُ huṣṣirtu	هُصِّرْتَ huṣṣirta	هُصِّرَ huṣṣira		هُصِّرْتُمَا huṣṣirtumā	هُصِّرَا huṣṣirā		هُصِّرْنَا huṣṣirnā	هُصِّرْتُمْ huṣṣirtum	هُصِّرُوا huṣṣirū
	f		هُصِّرْتِ huṣṣirti	هُصِّرَتْ huṣṣirat			هُصِّرَتَا huṣṣiratā			هُصِّرْتُنَّ huṣṣirtunna	هُصِّرْنَ huṣṣirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُهَصَّرُ ʔuhaṣṣaru	تُهَصَّرُ tuhaṣṣaru	يُهَصَّرُ yuhaṣṣaru		تُهَصَّرَانِ tuhaṣṣarāni	يُهَصَّرَانِ yuhaṣṣarāni		نُهَصَّرُ nuhaṣṣaru	تُهَصَّرُونَ tuhaṣṣarūna	يُهَصَّرُونَ yuhaṣṣarūna
	f		تُهَصَّرِينَ tuhaṣṣarīna	تُهَصَّرُ tuhaṣṣaru			تُهَصَّرَانِ tuhaṣṣarāni			تُهَصَّرْنَ tuhaṣṣarna	يُهَصَّرْنَ yuhaṣṣarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُهَصَّرَ ʔuhaṣṣara	تُهَصَّرَ tuhaṣṣara	يُهَصَّرَ yuhaṣṣara		تُهَصَّرَا tuhaṣṣarā	يُهَصَّرَا yuhaṣṣarā		نُهَصَّرَ nuhaṣṣara	تُهَصَّرُوا tuhaṣṣarū	يُهَصَّرُوا yuhaṣṣarū
	f		تُهَصَّرِي tuhaṣṣarī	تُهَصَّرَ tuhaṣṣara			تُهَصَّرَا tuhaṣṣarā			تُهَصَّرْنَ tuhaṣṣarna	يُهَصَّرْنَ yuhaṣṣarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُهَصَّرْ ʔuhaṣṣar	تُهَصَّرْ tuhaṣṣar	يُهَصَّرْ yuhaṣṣar		تُهَصَّرَا tuhaṣṣarā	يُهَصَّرَا yuhaṣṣarā		نُهَصَّرْ nuhaṣṣar	تُهَصَّرُوا tuhaṣṣarū	يُهَصَّرُوا yuhaṣṣarū
	f		تُهَصَّرِي tuhaṣṣarī	تُهَصَّرْ tuhaṣṣar			تُهَصَّرَا tuhaṣṣarā			تُهَصَّرْنَ tuhaṣṣarna	يُهَصَّرْنَ yuhaṣṣarna

Noun

هَصْر • (haṣr) m

1. verbal noun of هَصَرَ (haṣara) (form I)

Declension

Declension of noun هَصْر (haṣr)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	هَصْر haṣr	الْهَصْر al-haṣr	هَصْر haṣr
Nominative	هَصْرٌ haṣrun	الْهَصْرُ al-haṣru	هَصْرُ haṣru
Accusative	هَصْرًا haṣran	الْهَصْرَ al-haṣra	هَصْرَ haṣra
Genitive	هَصْرٍ haṣrin	الْهَصْرِ al-haṣri	هَصْرِ haṣri

References

• Freytag, Georg (1837) “هصر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 393
• Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “هصر”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc‎^[2] (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et C^ie, page 1424
• Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “هصر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart‎^[3] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1351