błyskotliwość

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From błyskotliwy +‎ -ość. First attested in 1820.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bwɨs.kɔtˈli.vɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ivɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: błys‧kot‧li‧wość

Noun

[edit]

błyskotliwość f

  1. brilliance, intelligence, quickwittedness
    Synonyms: (archaic) błyskotność, bystrość, polot
    nieprzeciętna błyskotliwośćextraordinary brilliance
    niespotykana błyskotliwośćnever-before-seenbrilliance
    wyrafinowana błyskotliwośćsophisticated brilliance
    błyskotliwość skojarzeńbrilliance of associations
    błyskotliwość umysłubrilliance of a mind
    błyskotliwość wypowiedzibrilliance of a statement
    cenić błyskotliwośćto appreciate brilliance
    wykazać się błyskotliwościąto display brilliance

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Rozmaitości[1], number 145, 1820, page 1
  2. ^ błyskotliwość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]