wjasć

Lower Sorbian

Alternative forms

• wȧscż (obsolete)

Etymology

From Proto-Slavic *vesti, from Proto-Indo-European *weǵʰ-.

Pronunciation

• IPA^(key): /vʲast͡ɕ/, /jast͡ɕ/

Verb

wjasć impf (perfective dowjasć) (concrete)

1. to bring, convey, transport (by vehicle)
2. to lead

Conjugation

Conjugation of wjasć (imperfective)

Present	Singular	Dual	Plural
1st person	wjedu, wjeźom	wjeźomej	wjeźomy
2nd person	wjeźoš	wjeźotej	wjeźośo
3rd person	wjeźo	wjeźotej	wjedu
Preterite	Singular	Dual	Plural
1st person	wjeźech	wjeźechmej	wjeźechmy
2nd person	wjeźešo	wjeźeštej	wjeźešćo
3rd person	wjeźešo	wjeźeštej	wjeźechu
Imperative	Singular	Dual	Plural
2nd person	wjeź	wjeźtej	wjeźćo

Participles

• Present: wjeźecy, wjeducy
• Past active (“ł-form”): wjadł
• Past passive: wjeźony

Infinitive

wjasć

Supine

wjast

Verbal noun

wjeźenje

Synonyms

• wózyś (abstract)

Derived terms

• dozawjasć
• nawjasć
• pódwjasć
• pówjasć
• pśedwjasć
• pśewjasć
• pśiwjasć
• rozwjasć
• wobwjasć
• wótwjasć
• wuwjasć
• zawjasć
• zwjasć

 

Further reading

• Muka, Arnošt (1921, 1928) “wjasć”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
• Starosta, Manfred (1999) “wjasć”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag