εμπιστοσύνη

Greek

Etymology

Learned borrowing from Byzantine Greek ἐμπιστοστύνη (empistostúnē). See Ancient Greek ἐμπιστεύω (empisteúō, “I entrust”).

Pronunciation

• IPA^(key): /em.bi.stoˈsi.ni/
• Hyphenation: ε‧μπι‧στο‧σύ‧νη
• Older Hyphenation: εμ‧πι‧στο‧σύ‧νη

Noun

εμπιστοσύνη • (empistosýni) f sg

1. (singular only) trust; confidence

Declension

  εμπιστοσύνη

case     \     number	singular
nominative	εμπιστοσύνη •
genitive	εμπιστοσύνης •
accusative	εμπιστοσύνη •
vocative	εμπιστοσύνη •

Related terms

• εμπιστεύομαι (empistévomai, “I trust”)

• and see: έμπιστος (émpistos), εν (en), and πιστός (pistós)

Further reading

• “εμπιστοσύνη”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998