biedaczyna

See also: biedaczyną

Polish

Etymology

From biedak +‎ -yna. First attested in 1807.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛ.daˈt͡ʂɨ.na/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨna
• Syllabification: bie‧da‧czy‧na

Noun

biedaczyna m pers

1. (colloquial) Augmentative of biedak

   Synonym: biedaczysko

Declension

Declension of biedaczyna

	singular	plural
nominative	biedaczyna	biedaczyni
genitive	biedaczyny	biedaczynów
dative	biedaczynie	biedaczynom
accusative	biedaczynę	biedaczynów
instrumental	biedaczyą	biedaczynami
locative	biedaczynie	biedaczynach
vocative	biedaczyno	biedaczyni

Noun

biedaczyna f

1. (colloquial) Augmentative of biedak

   Synonym: biedaczysko

Declension

Declension of biedaczyna

	singular	plural
nominative	biedaczyna	biedaczyny
genitive	biedaczyny	biedaczyn
dative	biedaczynie	biedaczynom
accusative	biedaczynę	biedaczyny
instrumental	biedaczyną	biedaczynami
locative	biedaczynie	biedaczynach
vocative	biedaczyno	biedaczyny

Related terms

adjectives

• biedniacki
• biednieńki
• biedniuchny
• biedniutki
• biedny

 

adverb

• biednie

 

nouns

• bieda
• biedactwo
• biedaczek
• biedaczka
• biedaczysko
• biedak
• biedniaczka
• biedniak
• biedota
• biedula
• biedulka

 

verbs

• biednieć impf, zbiednieć pf
• biedować impf
• biedzić impf

 

Further reading

• biedaczyna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biedaczyna in Polish dictionaries at PWN