çakışma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Noun[edit]

çakışma (definite accusative çakışmayı, plural çakışmalar)

  1. verbal noun of çakışmak

Declension[edit]

Inflection
Nominative çakışma
Definite accusative çakışmayı
Singular Plural
Nominative çakışma çakışmalar
Definite accusative çakışmayı çakışmaları
Dative çakışmaya çakışmalara
Locative çakışmada çakışmalarda
Ablative çakışmadan çakışmalardan
Genitive çakışmanın çakışmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular çakışmam çakışmalarım
2nd singular çakışman çakışmaların
3rd singular çakışması çakışmaları
1st plural çakışmamız çakışmalarımız
2nd plural çakışmanız çakışmalarınız
3rd plural çakışmaları çakışmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular çakışmamı çakışmalarımı
2nd singular çakışmanı çakışmalarını
3rd singular çakışmasını çakışmalarını
1st plural çakışmamızı çakışmalarımızı
2nd plural çakışmanızı çakışmalarınızı
3rd plural çakışmalarını çakışmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular çakışmama çakışmalarıma
2nd singular çakışmana çakışmalarına
3rd singular çakışmasına çakışmalarına
1st plural çakışmamıza çakışmalarımıza
2nd plural çakışmanıza çakışmalarınıza
3rd plural çakışmalarına çakışmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular çakışmamda çakışmalarımda
2nd singular çakışmanda çakışmalarında
3rd singular çakışmasında çakışmalarında
1st plural çakışmamızda çakışmalarımızda
2nd plural çakışmanızda çakışmalarınızda
3rd plural çakışmalarında çakışmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular çakışmamdan çakışmalarımdan
2nd singular çakışmandan çakışmalarından
3rd singular çakışmasından çakışmalarından
1st plural çakışmamızdan çakışmalarımızdan
2nd plural çakışmanızdan çakışmalarınızdan
3rd plural çakışmalarından çakışmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular çakışmamın çakışmalarımın
2nd singular çakışmanın çakışmalarının
3rd singular çakışmasının çakışmalarının
1st plural çakışmamızın çakışmalarımızın
2nd plural çakışmanızın çakışmalarınızın
3rd plural çakışmalarının çakışmalarının

Verb[edit]

çakışma

  1. second-person singular negative imperative of çakışmak

Further reading[edit]

  • çakışma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu