çocukluk

Turkish

Etymology

From çocuk (“child, kid”) +‎ -luk (“-hood”).

Pronunciation

• IPA^(key): [tʃodʒukɫuk]

Noun

çocukluk (definite accusative çocukluğu, plural çocukluklar)

1. childhood

Declension

Inflection
Nominative	çocukluk
Definite accusative	çocukluğu
	Singular	Plural
Nominative	çocukluk	çocukluklar
Definite accusative	çocukluğu	çocuklukları
Dative	çocukluğa	çocukluklara
Locative	çocuklukta	çocukluklarda
Ablative	çocukluktan	çocukluklardan
Genitive	çocukluğun	çocuklukların