þýðleikr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
þýðleikr m
Declension[edit]
Declension of þýðleikr (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þýðleikr | þýðleikrinn | þýðleikar | þýðleikarnir |
| accusative | þýðleik | þýðleikinn | þýðleika | þýðleikana |
| dative | þýðleiki | þýðleikinum | þýðleikum | þýðleikunum |
| genitive | þýðleiks | þýðleiksins | þýðleika | þýðleikanna |
References[edit]
- þýðleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.