łańcuch

Polish

łańcuch

Etymology

From Old Czech lancúh, from an unattested compound of Middle High German lanne (“chain”) and Middle High German zug (“tug, pull”), the former being from Old High German lanna (“metal sheet, platelet; chain”), from Vulgar Latin lanna from Latin lāmina (“sheet especially of metal”), the latter from the well-known Proto-Germanic *tugiz (“tug, pull”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwaɲ.t͡sux/

• audio:

  (file)

Noun

łańcuch m inan (diminutive łańcuszek)

1. chain (a series of interconnected rings or links)
2. (mathematics) chain
3. (computer science) string

Declension

Declension of łańcuch

	singular	plural
nominative	łańcuch	łańcuchy
genitive	łańcucha	łańcuchów
dative	łańcuchowi	łańcuchom
accusative	łańcuch	łańcuchy
instrumental	łańcuchem	łańcuchami
locative	łańcuchu	łańcuchach
vocative	łańcuchu	łańcuchy

Derived terms

• łańcuchowo
• łańcuchowy

Descendants

• → Belarusian: ланцу́г (lancúh)
• → Russian: ланцу́г (lancúg)
• → Ukrainian: ланцюг (lancjuh)

Further reading

• Template:R:PWN