żdać

See also: zdać and żdac

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *žьdàti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ʒʲdat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ʒʲdat͡ɕ/

Verb

żdać impf

1. (intransitive) to wait

   Synonym: czakać

2. (transitive) to await, to expect

   Synonym: ożydać

   • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski‎^[1], pages 54, 8:

     Szdal yesm yego, yen mye zbawyonym vczynyl od nyedarznyenya duchu (a pusillanimitate spiritus) y potopu

     [Żdał jeśm jego, jen mie zbawionym uczynił od niedar-znienia duchu (a pusillanimitate spiritus) i potopu]

Related terms

noun

• gody

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “żdać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN