żenujący

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From żenować +‎ -ący.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ʐɛ.nuˈjɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: że‧nu‧ją‧cy

Adjective

[edit]

żenujący (comparative bardziej żenujący, superlative najbardziej żenujący, derived adverb żenująco)

  1. embarrassing, cringeworthy

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • żenujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żenujący in Polish dictionaries at PWN