țăcănit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of țăcăni.
Noun[edit]
țăcănit n (plural țăcănituri)
Declension[edit]
Declension of țăcănit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) țăcănit | țăcănitul | (niște) țăcănituri | țăcăniturile |
genitive/dative | (unui) țăcănit | țăcănitului | (unor) țăcănituri | țăcăniturilor |
vocative | țăcănitule | țăcăniturilor |
Verb[edit]
țăcănit (past participle of țăcăni)
- past participle of țăcăni