αβόγκητος

Greek

Adjective

αβόγκητος • (avógkitos) m (feminine αβόγκητη, neuter αβόγκητο)

1. uncomplaining

Declension

Declension of αβόγκητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αβόγκητος •	αβόγκητη •	αβόγκητο •	αβόγκητοι •	αβόγκητες •	αβόγκητα •
genitive	αβόγκητου •	αβόγκητης •	αβόγκητου •	αβόγκητων •	αβόγκητων •	αβόγκητων •
accusative	αβόγκητο •	αβόγκητη •	αβόγκητο •	αβόγκητους •	αβόγκητες •	αβόγκητα •
vocative	αβόγκητε •	αβόγκητη •	αβόγκητο •	αβόγκητοι •	αβόγκητες •	αβόγκητα •