αδαπάνητος

Greek

Etymology

From Koine Greek ἀδαπάνητος (adapánētos).

Adjective

αδαπάνητος • (adapánitos) m (feminine αδαπάνητη, neuter αδαπάνητο)

1. unspent, not spent

Declension

Declension of αδαπάνητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδαπάνητος •	αδαπάνητη •	αδαπάνητο •	αδαπάνητοι •	αδαπάνητες •	αδαπάνητα •
genitive	αδαπάνητου •	αδαπάνητης •	αδαπάνητου •	αδαπάνητων •	αδαπάνητων •	αδαπάνητων •
accusative	αδαπάνητο •	αδαπάνητη •	αδαπάνητο •	αδαπάνητους •	αδαπάνητες •	αδαπάνητα •
vocative	αδαπάνητε •	αδαπάνητη •	αδαπάνητο •	αδαπάνητοι •	αδαπάνητες •	αδαπάνητα •

Synonyms

• (unspent): ακατανάλωτος (akatanálotos)