αδιάζευκτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Adjective
[edit]αδιάζευκτος • (adiázefktos) m (feminine αδιάζευκτη, neuter αδιάζευκτο)
- undivorced, not divorced
Declension
[edit]Declension of αδιάζευκτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδιάζευκτος • | αδιάζευκτη • | αδιάζευκτο • | αδιάζευκτοι • | αδιάζευκτες • | αδιάζευκτα • |
| genitive | αδιάζευκτου • | αδιάζευκτης • | αδιάζευκτου • | αδιάζευκτων • | αδιάζευκτων • | αδιάζευκτων • |
| accusative | αδιάζευκτο • | αδιάζευκτη • | αδιάζευκτο • | αδιάζευκτους • | αδιάζευκτες • | αδιάζευκτα • |
| vocative | αδιάζευκτε • | αδιάζευκτη • | αδιάζευκτο • | αδιάζευκτοι • | αδιάζευκτες • | αδιάζευκτα • |