αδιακώλυτος

Greek

Adjective

αδιακώλυτος • (adiakólytos) m (feminine αδιακώλυτη, neuter αδιακώλυτο)

1. unobstructed, unhindered

Declension

Declension of αδιακώλυτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδιακώλυτος •	αδιακώλυτη •	αδιακώλυτο •	αδιακώλυτοι •	αδιακώλυτες •	αδιακώλυτα •
genitive	αδιακώλυτου •	αδιακώλυτης •	αδιακώλυτου •	αδιακώλυτων •	αδιακώλυτων •	αδιακώλυτων •
accusative	αδιακώλυτο •	αδιακώλυτη •	αδιακώλυτο •	αδιακώλυτους •	αδιακώλυτες •	αδιακώλυτα •
vocative	αδιακώλυτε •	αδιακώλυτη •	αδιακώλυτο •	αδιακώλυτοι •	αδιακώλυτες •	αδιακώλυτα •