ακαρτέρητος

Greek

Adjective

ακαρτέρητος • (akartéritos) m (feminine ακαρτέρητη, neuter ακαρτέρητο)

1. rash
2. impatient

Declension

Declension of ακαρτέρητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακαρτέρητος •	ακαρτέρητη •	ακαρτέρητο •	ακαρτέρητοι •	ακαρτέρητες •	ακαρτέρητα •
genitive	ακαρτέρητου •	ακαρτέρητης •	ακαρτέρητου •	ακαρτέρητων •	ακαρτέρητων •	ακαρτέρητων •
accusative	ακαρτέρητο •	ακαρτέρητη •	ακαρτέρητο •	ακαρτέρητους •	ακαρτέρητες •	ακαρτέρητα •
vocative	ακαρτέρητε •	ακαρτέρητη •	ακαρτέρητο •	ακαρτέρητοι •	ακαρτέρητες •	ακαρτέρητα •

Related terms

• see: καρτερώ (karteró, “wait patiently”)