αμεταπούλητος

Greek

Adjective

αμεταπούλητος • (ametapoúlitos) m (feminine αμεταπούλητη, neuter αμεταπούλητο)

1. not resold, not for resale, not to be resold

Declension

Declension of αμεταπούλητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αμεταπούλητος •	αμεταπούλητη •	αμεταπούλητο •	αμεταπούλητοι •	αμεταπούλητες •	αμεταπούλητα •
genitive	αμεταπούλητου •	αμεταπούλητης •	αμεταπούλητου •	αμεταπούλητων •	αμεταπούλητων •	αμεταπούλητων •
accusative	αμεταπούλητο •	αμεταπούλητη •	αμεταπούλητο •	αμεταπούλητους •	αμεταπούλητες •	αμεταπούλητα •
vocative	αμεταπούλητε •	αμεταπούλητη •	αμεταπούλητο •	αμεταπούλητοι •	αμεταπούλητες •	αμεταπούλητα •

Related terms

• απούλητος (apoúlitos, “unsold”)
• μεταπουλώ (metapouló, “to resell”)