αμνημόνευτος
Greek
Adjective
αμνημόνευτος • (amnimóneftos) m (feminine αμνημόνευτη, neuter αμνημόνευτο)
- unmentioned, immemorial, unremembered
- από αμνημονεύτων χρόνων ― apó amnimonéfton chrónon ― from time immemorial
- countless
Declension
Declension of αμνημόνευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αμνημόνευτος • | αμνημόνευτη • | αμνημόνευτο • | αμνημόνευτοι • | αμνημόνευτες • | αμνημόνευτα • |
| genitive | αμνημόνευτου • | αμνημόνευτης • | αμνημόνευτου • | αμνημόνευτων • | αμνημόνευτων • | αμνημόνευτων • |
| accusative | αμνημόνευτο • | αμνημόνευτη • | αμνημόνευτο • | αμνημόνευτους • | αμνημόνευτες • | αμνημόνευτα • |
| vocative | αμνημόνευτε • | αμνημόνευτη • | αμνημόνευτο • | αμνημόνευτοι • | αμνημόνευτες • | αμνημόνευτα • |