ανακεφαλαίωση

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνακεφαλαίωσις (anakephalaíōsis).

Noun

ανακεφαλαίωση • (anakefalaíosi) f (plural ανακεφαλαιώσεις)

1. summary, synopsis, summing up

Declension

declension of ανακεφαλαίωση

case     \     number	singular	plural
nominative	ανακεφαλαίωση •	ανακεφαλαιώσεις •
genitive	ανακεφαλαίωσης •	ανακεφαλαιώσεων •
accusative	ανακεφαλαίωση •	ανακεφαλαιώσεις •
vocative	ανακεφαλαίωση •	ανακεφαλαιώσεις •
Older or formal genitive singular: ανακεφαλαιώσεως •

Synonyms

• see: περίληψη f (perílipsi, “summary”)

Related terms

• see: ανακεφαλαιώνω (anakefalaióno, “to summarise, to sum up”)