αναπληρωματικός

Greek

Adjective

αναπληρωματικός • (anapliromatikós) m (feminine αναπληρωματική, neuter αναπληρωματικό)

1. replacement, supplementary, alternate, surrogate
2. nonvoting

Declension

Declension of αναπληρωματικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναπληρωματικός •	αναπληρωματική •	αναπληρωματικό •	αναπληρωματικοί •	αναπληρωματικές •	αναπληρωματικά •
genitive	αναπληρωματικού •	αναπληρωματικής •	αναπληρωματικού •	αναπληρωματικών •	αναπληρωματικών •	αναπληρωματικών •
accusative	αναπληρωματικό •	αναπληρωματική •	αναπληρωματικό •	αναπληρωματικούς •	αναπληρωματικές •	αναπληρωματικά •
vocative	αναπληρωματικέ •	αναπληρωματική •	αναπληρωματικό •	αναπληρωματικοί •	αναπληρωματικές •	αναπληρωματικά •

Synonyms

• αναπληρωτικός (anaplirotikós) (much less common)