αναπόδραστος

Greek

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek ἀναπόδραστος (anapódrastos, “inescapable”), from ἀν- (an-, “not”) + ἀποδιδράσκω (apodidráskō, “escape”)

Adjective

αναπόδραστος • (anapódrastos) m (feminine αναπόδραστη, neuter αναπόδραστο)

1. inevitable, inescapable
2. unavoidable

   Synonym: αναπόδραστος (anapódrastos)

Declension

Declension of αναπόδραστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναπόδραστος •	αναπόδραστη •	αναπόδραστο •	αναπόδραστοι •	αναπόδραστες •	αναπόδραστα •
genitive	αναπόδραστου •	αναπόδραστης •	αναπόδραστου •	αναπόδραστων •	αναπόδραστων •	αναπόδραστων •
accusative	αναπόδραστο •	αναπόδραστη •	αναπόδραστο •	αναπόδραστους •	αναπόδραστες •	αναπόδραστα •
vocative	αναπόδραστε •	αναπόδραστη •	αναπόδραστο •	αναπόδραστοι •	αναπόδραστες •	αναπόδραστα •

Related terms

• αναπόδραστα (anapódrasta, “unavoidably, inevitably”, adverb)

Antonyms

• αδύνατος (adýnatos)