αναφωνητό
Greek
Noun
αναφωνητό • (anafonitó) n (plural αναφωνητά)
Declension
Declension of αναφωνητό
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναφωνητό • | αναφωνητά • |
| genitive | αναφωνητού • | αναφωνητών • |
| accusative | αναφωνητό • | αναφωνητά • |
| vocative | αναφωνητό • | αναφωνητά • |
Synonyms
- κραυγή f (kravgí)