αναχώρηση
Greek
Noun
αναχώρηση • (anachórisi) f (plural αναχωρήσεις)
Declension
Declension of αναχώρηση
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | αναχώρηση • | αναχωρήσεις • | |
genitive | αναχώρησης • | αναχωρήσεων • | |
accusative | αναχώρηση • | αναχωρήσεις • | |
vocative | αναχώρηση • | αναχωρήσεις • | |
Older or formal genitive singular: αναχωρήσεως • |
Related terms
- αναχωρητής m (anachoritís, “anchorite”)
- αναχωρώ (anachoró, “to depart”)