ανεπαρκώς

Greek

Etymology

αν- (an-, “un-, in-”) +‎ επαρκώς (eparkós, “sufficiently”), calque of English insufficiently. First attested 1859.

Pronunciation

• IPA^(key): /anepaɾˈkos/
• Hyphenation: αν‧ε‧παρ‧κώς

Adverb

ανεπαρκώς • (aneparkós)

1. insufficiently, inadequately, unsuitably

   Έχτισε το σπίτι ανεπαρκώς και έπεσε το ταβάνι. ― Échtise to spíti aneparkós kai épese to taváni. ― He built the house inadequately and the roof fell in.

Related terms

• ανεπαρκής (aneparkís, “insufficient”)
• ανεπάρκεια f (anepárkeia, “insufficiency, incompetence”)

Antonyms

• επαρκώς (eparkós, “sufficiently”)
• αρκετά (arketá, “enough”)