ανεύρετος

Greek

Adjective

ανεύρετος • (anévretos) m (feminine ανεύρετη, neuter ανεύρετο)

1. not found, unfound, undiscovered
2. unfindable, undiscoverable

Declension

Declension of ανεύρετος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεύρετος •	ανεύρετη •	ανεύρετο •	ανεύρετοι •	ανεύρετες •	ανεύρετα •
genitive	ανεύρετου •	ανεύρετης •	ανεύρετου •	ανεύρετων •	ανεύρετων •	ανεύρετων •
accusative	ανεύρετο •	ανεύρετη •	ανεύρετο •	ανεύρετους •	ανεύρετες •	ανεύρετα •
vocative	ανεύρετε •	ανεύρετη •	ανεύρετο •	ανεύρετοι •	ανεύρετες •	ανεύρετα •

Related terms

• ανεύρεση f (anévresi, “discovery, recovery”)
• ανευρίσκω (anevrísko, “to discover”)