ανομοιόμορφος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ανομοιόμορφος • (anomoiómorfos) m (feminine ανομοιόμορφη, neuter ανομοιόμορφο)
- dissimilar, not uniform
- Antonym: ομοιόμορφος (omoiómorfos)
Declension[edit]
Declension of ανομοιόμορφος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανομοιόμορφος • | ανομοιόμορφη • | ανομοιόμορφο • | ανομοιόμορφοι • | ανομοιόμορφες • | ανομοιόμορφα • |
| genitive | ανομοιόμορφου • | ανομοιόμορφης • | ανομοιόμορφου • | ανομοιόμορφων • | ανομοιόμορφων • | ανομοιόμορφων • |
| accusative | ανομοιόμορφο • | ανομοιόμορφη • | ανομοιόμορφο • | ανομοιόμορφους • | ανομοιόμορφες • | ανομοιόμορφα • |
| vocative | ανομοιόμορφε • | ανομοιόμορφη • | ανομοιόμορφο • | ανομοιόμορφοι • | ανομοιόμορφες • | ανομοιόμορφα • |
Related terms[edit]
- ανομοιομορφία f (anomoiomorfía, “dissimilarity”)
- ανόμοιος (anómoios, “different”, adjective)
- ανομοιότητα f (anomoiótita, “dissimilarity”)