αντασφαλιστής

Greek

Etymology

αντασφάλεια (antasfáleia, “reinsurance”) +‎ -ιστής (-istís, “-ist, -er”). First attested 1894.

Noun

αντασφαλιστής • (antasfalistís) m (plural αντασφαλιστές, feminine αντασφαλίστρια)

1. reinsurer

Declension

Declension of αντασφαλιστής

	singular	plural
nominative	αντασφαλιστής •	αντασφαλιστές •
genitive	αντασφαλιστή •	αντασφαλιστών •
accusative	αντασφαλιστή •	αντασφαλιστές •
vocative	αντασφαλιστή •	αντασφαλιστές •

Related terms

• αντασφάλεια f (antasfáleia, “reinsurance”)
• αντασφάλιση f (antasfálisi, “reinsurance”)
• αντασφαλίζω (antasfalízo, “to reinsure”)
• αντασφαλιστικός (antasfalistikós, “related to reinsurance”)