απάρνηση
Greek
Noun
απάρνηση • (apárnisi) f (plural απαρνήσεις)
Declension
declension of απάρνηση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | απάρνηση • | απαρνήσεις • | |
| genitive | απάρνησης • | απαρνήσεων • | |
| accusative | απάρνηση • | απαρνήσεις • | |
| vocative | απάρνηση • | απαρνήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: απαρνήσεως • | |||
Related terms
- απαρνούμαι (aparnoúmai, “to renounce, to reject”)