αποίκιση

Greek

Pronunciation

• Homophone: αποίκηση (apoíkisi)

Noun

αποίκιση • (apoíkisi) f (plural αποικίσεις)

1. emigration

Declension

declension of αποίκιση

case     \     number	singular	plural
nominative	αποίκιση •	αποικίσεις •
genitive	αποίκισης •	αποικίσεων •
accusative	αποίκιση •	αποικίσεις •
vocative	αποίκιση •	αποικίσεις •
Older or formal genitive singular: αποικίσεως •

Related terms

• see: αποικώ (apoikó, “I emigrate, I colonise”)