απογοήτευση
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From απογοητεύω (apogoïtévo) + -ση (-si).
Noun[edit]
απογοήτευση • (apogoḯtefsi) f (plural απογοητεύσεις)
Declension[edit]
declension of απογοήτευση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | απογοήτευση • | απογοητεύσεις • | |
| genitive | απογοήτευσης • | απογοητεύσεων • | |
| accusative | απογοήτευση • | απογοητεύσεις • | |
| vocative | απογοήτευση • | απογοητεύσεις • | |
| Older or formal genitive singular: απογοητεύσεως • | |||
Related terms[edit]
- see: απογοητεύω (apogoïtévo, “to disappoint”)
Further reading[edit]
- απογοήτευση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.