απροκατάληπτος

Greek

Adjective

απροκατάληπτος • (aprokatáliptos) m (feminine απροκατάληπτη, neuter απροκατάληπτο)

1. unprejudiced

Declension

Declension of απροκατάληπτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απροκατάληπτος •	απροκατάληπτη •	απροκατάληπτο •	απροκατάληπτοι •	απροκατάληπτες •	απροκατάληπτα •
genitive	απροκατάληπτου •	απροκατάληπτης •	απροκατάληπτου •	απροκατάληπτων •	απροκατάληπτων •	απροκατάληπτων •
accusative	απροκατάληπτο •	απροκατάληπτη •	απροκατάληπτο •	απροκατάληπτους •	απροκατάληπτες •	απροκατάληπτα •
vocative	απροκατάληπτε •	απροκατάληπτη •	απροκατάληπτο •	απροκατάληπτοι •	απροκατάληπτες •	απροκατάληπτα •

Further reading

• απροκατάληπτος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.