αρχαιοπρεπής

Greek

Adjective

αρχαιοπρεπής • (archaioprepís) m (feminine αρχαιοπρεπής, neuter αρχαιοπρεπές)

1. (grammar) archaic

Declension

Declension of αρχαιοπρεπής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρχαιοπρεπής •	αρχαιοπρεπής •	αρχαιοπρεπές •	αρχαιοπρεπείς •	αρχαιοπρεπείς •	αρχαιοπρεπή •
genitive	αρχαιοπρεπούς •	αρχαιοπρεπούς •	αρχαιοπρεπούς •	αρχαιοπρεπών •	αρχαιοπρεπών •	αρχαιοπρεπών •
accusative	αρχαιοπρεπή •	αρχαιοπρεπή •	αρχαιοπρεπές •	αρχαιοπρεπείς •	αρχαιοπρεπείς •	αρχαιοπρεπή •
vocative	αρχαιοπρεπή • / αρχαιοπρεπής •	αρχαιοπρεπής •	αρχαιοπρεπές •	αρχαιοπρεπείς •	αρχαιοπρεπείς •	αρχαιοπρεπή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αρχαιοπρεπής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αρχαιοπρεπής, etc.)

Synonyms

• αρχαιοπρ. (archaiopr.) (abbreviation)

Related terms

• αρχ. (arch.), αρχαίος (archaíos, “ancient”)
• αρχαϊστ. (archaïst.), αρχαϊστικός (archaïstikós, “archaistic”)