ασυνόδευτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Adjective
[edit]ασυνόδευτος • (asynódeftos) m (feminine ασυνόδευτη, neuter ασυνόδευτο)
Declension
[edit]Declension of ασυνόδευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασυνόδευτος • | ασυνόδευτη • | ασυνόδευτο • | ασυνόδευτοι • | ασυνόδευτες • | ασυνόδευτα • |
| genitive | ασυνόδευτου • | ασυνόδευτης • | ασυνόδευτου • | ασυνόδευτων • | ασυνόδευτων • | ασυνόδευτων • |
| accusative | ασυνόδευτο • | ασυνόδευτη • | ασυνόδευτο • | ασυνόδευτους • | ασυνόδευτες • | ασυνόδευτα • |
| vocative | ασυνόδευτε • | ασυνόδευτη • | ασυνόδευτο • | ασυνόδευτοι • | ασυνόδευτες • | ασυνόδευτα • |
Related terms
[edit]- ασυνόδευτα (asynódefta, “unaccompanied”, adverb)
Further reading
[edit]- “ασυνόδευτος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998