αὐτοδίδακτος

Ancient Greek

Etymology

From αὐτο- (auto-) +‎ διδακτός (didaktós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /au̯.to.dí.dak.tos/ → /aɸ.toˈði.ðak.tos/ → /af.toˈði.ðak.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /au̯.to.dí.dak.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aʍ.toˈdi.dak.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɸ.toˈði.ðak.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /af.toˈði.ðak.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /af.toˈði.ðak.tos/

Adjective

αὐτοδίδακτος • (autodídaktos) m or f (neuter αὐτοδίδακτον); second declension

1. self-taught

Declension

Second declension of αὐτοδῐ́δᾰκτος; αὐτοδῐ́δᾰκτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		αὐτοδῐ́δᾰκτος autodídaktos	αὐτοδῐ́δᾰκτον autodídakton		αὐτοδῐδᾰ́κτω autodidáktō	αὐτοδῐδᾰ́κτω autodidáktō		αὐτοδῐ́δᾰκτοι autodídaktoi	αὐτοδῐ́δᾰκτᾰ autodídakta
Genitive		αὐτοδῐδᾰ́κτου autodidáktou	αὐτοδῐδᾰ́κτου autodidáktou		αὐτοδῐδᾰ́κτοιν autodidáktoin	αὐτοδῐδᾰ́κτοιν autodidáktoin		αὐτοδῐδᾰ́κτων autodidáktōn	αὐτοδῐδᾰ́κτων autodidáktōn
Dative		αὐτοδῐδᾰ́κτῳ autodidáktōi	αὐτοδῐδᾰ́κτῳ autodidáktōi		αὐτοδῐδᾰ́κτοιν autodidáktoin	αὐτοδῐδᾰ́κτοιν autodidáktoin		αὐτοδῐδᾰ́κτοις autodidáktois	αὐτοδῐδᾰ́κτοις autodidáktois
Accusative		αὐτοδῐ́δᾰκτον autodídakton	αὐτοδῐ́δᾰκτον autodídakton		αὐτοδῐδᾰ́κτω autodidáktō	αὐτοδῐδᾰ́κτω autodidáktō		αὐτοδῐδᾰ́κτους autodidáktous	αὐτοδῐ́δᾰκτᾰ autodídakta
Vocative		αὐτοδῐ́δᾰκτε autodídakte	αὐτοδῐ́δᾰκτον autodídakton		αὐτοδῐδᾰ́κτω autodidáktō	αὐτοδῐδᾰ́κτω autodidáktō		αὐτοδῐ́δᾰκτοι autodídaktoi	αὐτοδῐ́δᾰκτᾰ autodídakta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		αὐτοδῐδᾰ́κτως autodidáktōs			αὐτοδῐδᾰκτότερος autodidaktóteros			αὐτοδῐδᾰκτότᾰτος autodidaktótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Descendants

• → Danish: autodidakt
• → Dutch: autodidact
• → English: autodidact
• → Esperanto: aŭtodidakto
• → Finnish: autodidakti
• → French: autodidacte
  • Turkish: otodidakt
• → German: Autodidakt
• → Italian: autodidatta
• → Macedonian: автодидакт (avtodidakt)
• → Romanian: autodidact
• → Russian: автодида́кт (avtodidákt)
• → Serbo-Croatian: autodìdakt
• → Swedish: självlärd (calque)
• → Ukrainian: автодида́кт (avtodydákt)

Further reading

• “αὐτοδίδακτος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• αὐτοδίδακτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• αὐτοδίδακτος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• αὐτοδίδακτος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• αὐτοδίδακτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “αὐτοδίδακτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press