αὔξω

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 13:55, 10 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

αὔξω • (aúxō)

  1. Alternative form of αὐξάνω (auxánō)

Inflection

   Present: αὔξω, αὔξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative αὔξω αὔξεις αὔξει αὔξετον αὔξετον αὔξομεν αὔξετε αὔξουσῐ(ν)
subjunctive αὔξω αὔξῃς αὔξῃ αὔξητον αὔξητον αὔξωμεν αὔξητε αὔξωσῐ(ν)
optative αὔξοιμῐ αὔξοις αὔξοι αὔξοιτον αὐξοίτην αὔξοιμεν αὔξοιτε αὔξοιεν
imperative   αὖξε αὐξέτω αὔξετον αὐξέτων   αὔξετε αὐξόντων
middle/
passive 		indicative αὔξομαι αὔξῃ,
αὔξει 		αὔξεται αὔξεσθον αὔξεσθον αὐξόμεθᾰ αὔξεσθε αὔξονται
subjunctive αὔξωμαι αὔξῃ αὔξηται αὔξησθον αὔξησθον αὐξώμεθᾰ αὔξησθε αὔξωνται
optative αὐξοίμην αὔξοιο αὔξοιτο αὔξοισθον αὐξοίσθην αὐξοίμεθᾰ αὔξοισθε αὔξοιντο
imperative   αὔξου αὐξέσθω αὔξεσθον αὐξέσθων   αὔξεσθε αὐξέσθων
active middle/passive
infinitive αὔξειν αὔξεσθαι
participle m αὔξων αὐξόμενος
f αὔξουσᾰ αὐξομένη
n αὖξον αὐξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ηὖξον, ηὐξόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὖξον ηὖξες ηὖξε(ν) ηὔξετον ηὐξέτην ηὔξομεν ηὔξετε ηὖξον
middle/
passive 		indicative ηὐξόμην ηὔξου ηὔξετο ηὔξεσθον ηὐξέσθην ηὐξόμεθᾰ ηὔξεσθε ηὔξοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: αὐξήσω, αὐξήσομαι, αὐξηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative αὐξήσω αὐξήσεις αὐξήσει αὐξήσετον αὐξήσετον αὐξήσομεν αὐξήσετε αὐξήσουσῐ(ν)
optative αὐξήσοιμῐ αὐξήσοις αὐξήσοι αὐξήσοιτον αὐξησοίτην αὐξήσοιμεν αὐξήσοιτε αὐξήσοιεν
middle indicative αὐξήσομαι αὐξήσῃ,
αὐξήσει 		αὐξήσεται αὐξήσεσθον αὐξήσεσθον αὐξησόμεθᾰ αὐξήσεσθε αὐξήσονται
optative αὐξησοίμην αὐξήσοιο αὐξήσοιτο αὐξήσοισθον αὐξησοίσθην αὐξησοίμεθᾰ αὐξήσοισθε αὐξήσοιντο
passive indicative αὐξηθήσομαι αὐξηθήσῃ αὐξηθήσεται αὐξηθήσεσθον αὐξηθήσεσθον αὐξηθησόμεθᾰ αὐξηθήσεσθε αὐξηθήσονται
optative αὐξηθησοίμην αὐξηθήσοιο αὐξηθήσοιτο αὐξηθήσοισθον αὐξηθησοίσθην αὐξηθησοίμεθᾰ αὐξηθήσοισθε αὐξηθήσοιντο
active middle passive
infinitive αὐξήσειν αὐξήσεσθαι αὐξηθήσεσθαι
participle m αὐξήσων αὐξησόμενος αὐξηθησόμενος
f αὐξήσουσᾰ αὐξησομένη αὐξηθησομένη
n αὐξῆσον αὐξησόμενον αὐξηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ηὔξησᾰ, ηὐξησᾰ́μην, ηὐξήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὔξησᾰ ηὔξησᾰς ηὔξησε(ν) ηὐξήσᾰτον ηὐξησᾰ́την ηὐξήσᾰμεν ηὐξήσᾰτε ηὔξησᾰν
subjunctive αὐξήσω αὐξήσῃς αὐξήσῃ αὐξήσητον αὐξήσητον αὐξήσωμεν αὐξήσητε αὐξήσωσῐ(ν)
optative αὐξήσαιμῐ αὐξήσειᾰς,
αὐξήσαις 		αὐξήσειε(ν),
αὐξήσαι 		αὐξήσαιτον αὐξησαίτην αὐξήσαιμεν αὐξήσαιτε αὐξήσειᾰν,
αὐξήσαιεν
imperative   αὔξησον αὐξησᾰ́τω αὐξήσᾰτον αὐξησᾰ́των   αὐξήσᾰτε αὐξησᾰ́ντων
middle indicative ηὐξησᾰ́μην ηὐξήσω ηὐξήσᾰτο ηὐξήσᾰσθον ηὐξησᾰ́σθην ηὐξησᾰ́μεθᾰ ηὐξήσᾰσθε ηὐξήσᾰντο
subjunctive αὐξήσωμαι αὐξήσῃ αὐξήσηται αὐξήσησθον αὐξήσησθον αὐξησώμεθᾰ αὐξήσησθε αὐξήσωνται
optative αὐξησαίμην αὐξήσαιο αὐξήσαιτο αὐξήσαισθον αὐξησαίσθην αὐξησαίμεθᾰ αὐξήσαισθε αὐξήσαιντο
imperative   αὔξησαι αὐξησᾰ́σθω αὐξήσᾰσθον αὐξησᾰ́σθων   αὐξήσᾰσθε αὐξησᾰ́σθων
passive indicative ηὐξήθην ηὐξήθης ηὐξήθη ηὐξήθητον ηὐξηθήτην ηὐξήθημεν ηὐξήθητε ηὐξήθησᾰν
subjunctive αὐξηθῶ αὐξηθῇς αὐξηθῇ αὐξηθῆτον αὐξηθῆτον αὐξηθῶμεν αὐξηθῆτε αὐξηθῶσῐ(ν)
optative αὐξηθείην αὐξηθείης αὐξηθείη αὐξηθεῖτον,
αὐξηθείητον 		αὐξηθείτην,
αὐξηθειήτην 		αὐξηθεῖμεν,
αὐξηθείημεν 		αὐξηθεῖτε,
αὐξηθείητε 		αὐξηθεῖεν,
αὐξηθείησᾰν
imperative   αὐξήθητῐ αὐξηθήτω αὐξήθητον αὐξηθήτων   αὐξήθητε αὐξηθέντων
active middle passive
infinitive αὐξῆσαι αὐξήσᾰσθαι αὐξηθῆναι
participle m αὐξήσᾱς αὐξησᾰ́μενος αὐξηθείς
f αὐξήσᾱσᾰ αὐξησᾰμένη αὐξηθεῖσᾰ
n αὐξῆσᾰν αὐξησᾰ́μενον αὐξηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ηὔξηκᾰ, ηὔξημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὔξηκᾰ ηὔξηκᾰς ηὔξηκε(ν) ηὐξήκᾰτον ηὐξήκᾰτον ηὐξήκᾰμεν ηὐξήκᾰτε ηὐξήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ηὐξήκω ηὐξήκῃς ηὐξήκῃ ηὐξήκητον ηὐξήκητον ηὐξήκωμεν ηὐξήκητε ηὐξήκωσῐ(ν)
optative ηὐξήκοιμῐ,
ηὐξηκοίην 		ηὐξήκοις,
ηὐξηκοίης 		ηὐξήκοι,
ηὐξηκοίη 		ηὐξήκοιτον ηὐξηκοίτην ηὐξήκοιμεν ηὐξήκοιτε ηὐξήκοιεν
imperative   ηὔξηκε ηὐξηκέτω ηὐξήκετον ηὐξηκέτων   ηὐξήκετε ηὐξηκόντων
middle/
passive 		indicative ηὔξημαι ηὔξησαι ηὔξηται ηὔξησθον ηὔξησθον ηὐξήμεθᾰ ηὔξησθε ηὔξηνται
subjunctive ηὐξημένος ὦ ηὐξημένος ᾖς ηὐξημένος ᾖ ηὐξημένω ἦτον ηὐξημένω ἦτον ηὐξημένοι ὦμεν ηὐξημένοι ἦτε ηὐξημένοι ὦσῐ(ν)
optative ηὐξημένος εἴην ηὐξημένος εἴης ηὐξημένος εἴη ηὐξημένω εἴητον/εἶτον ηὐξημένω εἰήτην/εἴτην ηὐξημένοι εἴημεν/εἶμεν ηὐξημένοι εἴητε/εἶτε ηὐξημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ηὔξησο ηὐξήσθω ηὔξησθον ηὐξήσθων   ηὔξησθε ηὐξήσθων
active middle/passive
infinitive ηὐξηκέναι ηὐξῆσθαι
participle m ηὐξηκώς ηὐξημένος
f ηὐξηκυῖᾰ ηὐξημένη
n ηὐξηκός ηὐξημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ηὐξήκειν, ηὐξήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὐξήκειν,
ηὐξήκη 		ηὐξήκεις,
ηὐξήκης 		ηὐξήκει(ν) ηὐξήκετον ηὐξηκέτην ηὐξήκεμεν ηὐξήκετε ηὐξήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ηὐξήμην ηὔξησο ηὔξητο ηὔξησθον ηὐξήσθην ηὐξήμεθᾰ ηὔξησθε ηὔξηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=αὔξω&oldid=54981333"