γενέσεων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.né.se.ɔːn/ → /ʝeˈne.se.on/ → /ʝeˈne.se.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.né.se.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡeˈne.se.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝeˈne.se.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝeˈne.se.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝeˈne.se.on/

Noun

γενέσεων • (genéseōn)

1. genitive plural of γένεσῐς (génesis)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝe.ˈne.se.on/
• Hyphenation: γε‧νέ‧σε‧ων

Noun

γενέσεων • (genéseon) f

1. Genitive plural form of γένεση (génesi).