γεννητόρων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡen.nɛː.tó.rɔːn/ → /ʝen.niˈto.ron/ → /ʝe.niˈto.ron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡen.nɛː.tó.rɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡen.ne̝ˈto.ron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝen.niˈto.ron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝen.niˈto.ron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.niˈto.ron/

Noun

γεννητόρων • (gennētórōn) m

1. genitive plural of γεννήτωρ (gennḗtōr)

Greek

Noun

γεννητόρων • (gennitóron) m

1. Genitive plural form of γεννήτορας (gennítoras).